زينب رسيدازازشام غم حسين جان باناله هاي دم به دم حسين جان
برخيز ودربرم نشين حسين جان آثار تازيانه بين حسين جان
اگربه من نظركني حسن جان بالله تعجب مي كني حسين جان
قربان زخم سينه ات حسين اين توواين سكينه ات حسين جان
سكينه ات باآن همه عزيزي دشمن به اوزدنسبت كنيزي
آورده ام رباب همسرت را به اونشان ده قبراصغرت را
امشب اسيران غرق اضطرابند طفلان به روي قبرهابخوابند
برگشتم ازشام بلاحسين جان باردگرازكربلاحسين جان
من زينبم قانون گذارعشقم ويرانگرحكومت دمشقم
آورده ام تمام كودكانت غيرازرقيه طفل خسته جانت
راه نفس درسينه تنگ كردند ازماپذيرايي به سنگ كردند
كن برسكينه ات نگاه بابا ازعمه معذرت بخواه بابا